Trzecia edycja

Trzecia edycja Orichalcum, która odbyła się w dniach 28-30 czerwca 2019 w Głuchowie, była wyjątkowa pod wieloma względami. Przede wszystkim zaszczycili nas swoją obecnością przedstawiciele FASA, którzy poprowadzili sesje dla uczestników oraz zdradzili nieco wydawniczych sekretów i planów. Multisesja pokazała uczestnikom, że nawet Wielkie Smoki czasem potrzebują pomocy zaś całość konwentu uświetnił wspaniały fireshow, w wykonaniu Teatru Ognia Widmo.

Koordynatorzy:

Monika ‘Auraya’ Czyżowicz

Czytaniem zaraziła ją mama, fantastyką przyjaciele a RPGami Earthdawn. Z pozoru Obsydianin, w głębi serca wietrzniak. Gracz, Mistrz Gry, organizator konwentów Cytadela i Twierdza, sędzia Pucharu Mistrza Mistrzów. W wolnym czasie, którego notorycznie jej brakuje, pisze opowiadania i bloguje.

Renata ‘Etopka’ Goździk

Od dziecka obcująca ze światem fantasy.  Od 3 lat działająca w Stowarzyszeniu „Topory”. Koordynatorka konwentu Siekieriada 2016. Swoją przygodę z RPG rozpoczęła od Warhammera, ale to Earthdawn skradł jej serce i stał się jej ulubionym i najczęściej grywanym przez nią systemem RPG.

Damian _„Mordeczka” Kowalczyk

Świat EarthDawna poznał właśnie na Orichalcum, klimat który tu panował zawładnął jego sercem, później zaczął przemierzać go z najlepszym przewodnikiem jakim jest ‘AURAYA’.  Jego odzwierciedleniem jest TRAGMAR wielki, silny i waleczny, choć trochę głupawy Toll z Kryształowych Szczytów. Choć młody stażem ERPEGowiec , to talentu mu nie brak i w tym roku debiutancko współorganizuje tą świetną imprezę.

Goście z FASA:

Andi Watson

Andi Watson jest entuzjastą stołowych gier RPG, który ma ponad dwadzieścia lat doświadczenia jako Mistrz Gry i jako gracz. Ma doświadczenie w pracy z wieloma systemami i szczególnie ceni sobie prowadzenie tych mniej popularnych. Od dwóch lat pracuje dla FASA Games, Inc. Obecnie jest Project Managerem i członkiem Zarządu FASA. Jej miłość do społeczności fanów fantastyki i RPG sprawiła, że jest jej aktywnym członkiem.

Josh Harrison

Josh Harrison jest fanem Earthdawna od dawna, od czasu zakupu podręcznika w 1993 roku. Działał aktywnie w społeczności fanów od drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych. Był konsultantem Drugiej Edycji na początku 21 wieku oraz został edytorem wspomagającym edycji Classic wydawanej przez RedBrick Ltd.

W 2013 roku udało mu się zostać Line Developerem Earthdawna – główną osobą odpowiedzialną za to co znajdzie się w podręcznikach. Wraz ze swoim zespołem rozpoczął długi proces pisania i korekty czwartej edycji oraz stworzył fundamenty do pierwszych kilku dodatków. Dołożył wszelkich starań by uczcić 25-o letnią spuściznę Earthdawna wykorzystując doświadczenia zdobyte na poprzednich edycjach gry.

Fabuła Multisesji:

Elficki Dwór to, bez wątpienia, najpiękniejsze miejsce w Krwawej Puszczy. 12 Raquasa 1513 TH przybyły tutaj  poselstwa, zaniepokojone doniesieniami o zbliżającym się kolejnym Pogromie. Przed Królową Alachią stanęły t’skrangi z Domów V’strimon i Syrtis, krasnoludy z Throalu, wysłannicy Iopos oraz grupa Krwawych Elfów, którzy wspólnie postanowili zapobiec Pogromowi.

Królowa była niezwykle konkretna – Krwawe Elfy opracowały potężny rytuał magiczny, który miał powstrzymać gwałtowny wzrost magii. Do jego wykonania jednak potrzebne były osoby albo przedmioty związane silnie z wzorcem Barsawii. Tak oto, dzielni Adepci, dzieląc się na cztery drużyny, ruszyli w Barsawię, żeby zdobyć poparcie Garthlika Jednookiego, Omasu, Shivalahali Domu T’kambras oraz Merroxa. Każda z grup dostała wsparcie jednego Strażnika Krwi.

Nie wszystkim poszło dobrze. O ile Merrox sam chciał współpracować, podobnie jak Shivalahala, o tyle Omasu został dostarczony do Krwawej Puszczy w skrzyni, nieprzytomny, zaś Garthlik w więzach. Krasnoludom z Throalu udało się nawet ściągnąć nad Puszczę statki króla Nedena, które o mały włos nie podpaliły lasu elfów, zaś jeden z Bohaterów ściągnął Żywiołaka Powietrza.

Finalnie jednak cel został osiągnięty. Grupka najbardziej zasłużonych Adeptów ze wszystkich drużyn, wspierana przez Strażników Krwi, wyruszyła do Cytadeli Magii, gdzie miał się odbyć rytuał. Już na miejscu mieli dodatkowe zadanie – przekonać nieprzytomną dwójkę Dawców Imion do współpracy, co im się, finalnie, udało.

Magowie przygotowali rytuał. Czwórka legendarnych Bohaterów została związana jego magią. Ale Puszcza postanowiła utrudnić zadanie Adeptom. Jeden ze Strażników zginął w tajemniczych okolicznościach, drugi zniknął a armia wszelkich stworzeń samej Puszczy rzuciła się na Cytadelę, żeby przerwać rytuał. Jeden z Adeptów wezwał więc na pomoc potężnego Ducha Żywiołu powietrza, ale w wirze jego materializacji, na szczycie cytadeli, nie pojawił się duch a sama Królowa Elfów w towarzystwie Vistrosha. Alachia zażądała powstrzymania rytuału, ponieważ miał on na celu odwrócenie Rytuału Cierni a nie powstrzymanie Pogromu. Magowie się zawahali. Tyle było potrzeba Strażnikowi Krwii Takarisowi, żeby stracić cierpliwość. Rzucił się z wieży, w locie zmieniając postać. Ciało elfa błyskawicznie przekształciło się w potężnego smoka, przybierając czerwono-złote barwy.

Alamaise i Alachia starli się w słownej potyczce, ale smok nie miał żadnych szans w przekonaniu Adeptów, żeby kontynuowali rytuał. Ryzyko zabicia Bohaterów, których zobowiązali się strzec, było zbyt duże. Wściekły smok zaatakował. Smocze zionięcie ogarnęło Królową elfów, ale ku zdumieniu wszystkich obecnych, nie zabiło jej, a jedynie pozbawiło kolców. Magia Vistrosha i Alachii okazała się  silniejsza od magii smoka. W ostatnim, rozpaczliwym odruchu, Alamaise zebrał całą swoją moc i, zionąwszy ogniem, uderzył cielskiem w cytadelę. Adepci poczuli jak wieża zaczyna się walić. Dostrzegli nagą Alachię, wznoszącą mur pomiędzy nimi a smokiem i ich świadomość zgasła w rozbłysku smoczego ognia.

Dzielni Adepci ocknęli się w Pałacu. Zdrowi, zaopatrzeni w nowe szaty zaś wysłanniczka Iopos w kolce, które dostała gdy zbyt gwałtownie przerwała rytuał. Bohaterowie, których przyprowadzili, także nie ucierpieli. Powitała ich sama Alachia. Piękna, bez rozdzierających jej skórę kolców, promienna, miła, uśmiechnięta. Zniknęła gdzieś ta wywyższająca się elfka o groźnym spojrzeniu.

A co stało się z Alamaisem? Tego Adeptom nie powiedziano. Odeszli z Puszczy przekonani, że smok zabił się uderzając w Cytadelę.

Od pamiętnych wydarzeń minęły ponad dwa lata. W tym czasie w Barsawii nastąpiły przełomowe zmiany. Król Neden odbił z rąk therańskich Triumfa i zjednoczył prowincję przeciwko Therańczykom. Bitwa o Powietrzną Przystań pozbawiła Theran złudzeń co do podległości Barsawii ale też przyniosła ogromne straty. Neden przypłacił ją życiem, podobnie jak jeden z Wielkich, Vasdenjas. Throal pogrążył się w wojnie o władzę i dopiero zbrojna aneksja Iopos na Jerris przywołała krasnoludy do zgody i doprowadziła do osadzenia na tronie Throalu Kovara z Domu Maksei. Barsawia, chwilowo, odetchnęła.

Wielkim Smokom nie dane było długo opłakiwać swojego brata. W jego spuściźnie znalazły bowiem dowód na to, że Alamaise przeżył atak na Cytadelę Magii. Tajemniczy przedmiot wyraźnie wskazywał, że Zguba nie zaniechał swojego planu odzyskania Puszczy. Rada Wielkich podjęła więc decyzję, że należy odnaleźć Alamaisea i przywołać do porządku. Wielkie Smoki zbierają swoje Smokowce. Nadszedł czas, kiedy to najpotężniejsi Dawcy Imion w Barsawii muszą wziąć sprawy w swoje łapy.

Mistrzowie Multisesji:

Hubert ‚Jankoś’ Jankowski

sesja eliminacyjna