Wiele już napisałam o magii w kontekście Earthdawna. Pokazałam Wam przedmioty magiczne, opowiedziałam o tym jak działają adepci i skąd głosiciele czerpią swoją magię. Dziś opowiem Wam o nierozerwalnej części świata, jaką jest przestrzeń astralna.

Żadna dyskusja o magii nie może się obejść bez poruszenia tematu eksploracji przestrzeni astralnej. Jest ona nieskończonym regionem, który współistnieje ze światem fizycznym, lecz znajduje się w odrębnej sferze. Światy fizyczny i astralny, mimo że są ze sobą misternie połączone, są od siebie niezależne, niemniej jednak żaden z nich nie może istnieć bez drugiego. Największą różnicą pomiędzy tym jak postrzegamy nasz świat, a tym jak  wygląda on astralnie, jest to, że obserwowane w przestrzeni astralnej istoty żywe świecą się blaskiem reprezentującym ich energię życiową. W tym sensie istoty żywe to nie tylko Dawcy Imion i zwierzęta, ale również rośliny, esencje żywiołów powietrza, ziemi, ognia, wody i drewna oraz żywa skała. 

Mimo że wymiar astralny jest odbiciem świata fizycznego, sfera astralna funkcjonuje także jako oddzielny świat, który podlega własnym prawom rzeczywistości. Ta jej dwoista natura jest przyczyną, z powodu której przestrzeń astralna pozostaje obiektem wielu domysłów i spekulacji pośród najmędrszych uczonych i magów Barsawii oraz Imperium Therańskiego. Przestrzeń astralna to kosmiczny materiał, który scala ze sobą wszystkie światy oraz medium, za pomocą którego przemieszcza się magiczna energia. To czy jest ona źródłem magicznej energii czy tylko kanałem dla niej, jest jedną z niezliczonych tajemnic, które sfera astralna wciąż przed nami skrywa.

Dawcy Imion i inne istoty używające magii czynią to przez czerpanie magicznej energii z przestrzeni astralnej do świata fizycznego. Aby tego dokonać, muszą posiadać zdolność percepcji tejże przestrzeni. Tylko za pomocą astralnego postrzegania można manipulować magiczną energią, jako że jest ona widoczna tylko w przestrzeni astralnej. Wszystkie talenty magiczne pozwalają więc adeptom postrzegać magiczną energię niezbędną do ich użycia.

Natura przestrzeni astralnej

Przestrzeń astralna nie posiada swojego własnego krajobrazu. Nie ma ona ani gruntu, ani nieba, ani źródła światła w postaci słońca. Bez powiązań ze światem fizycznym przestrzeń astralna wygląda niczym nieskończona pustka atramentowej czerni. Nie da się tam nic zobaczyć, usłyszeć czy poczuć. Gdyby jakakolwiek istota znalazła się w tej pustce, byłaby zagubiona w oceanie ciemności.

Jedynie więź pomiędzy fizycznym i astralnym światem, zapewnia przestrzeni astralnej cechy będące odbiciem sfery fizycznej. Miejsca w przestrzeni astralnej odpowiadają fizycznym lokacjom, ponieważ wszystko w świecie fizycznym posiada astralne odbicie odzwierciedlające wzorzec obiektu. W pewnym sensie przestrzeń astralna jest niczym lustro trzymane naprzeciw świata fizycznego i odbijające jego magiczną naturę. Mimo, że są w przestrzeni astralnej obszary, nie posiadające widocznych cech, gdzie istnieje pustka, zwana głęboką lub też wysoką przestrzenią astralną, są one zwyczajnie odbiciem niezwykle jałowych miejsc.

W czasie Pogromu Horrory przemierzały świat, pozostawiając ziemię spustoszoną, pobrużdżoną bliznami, zapełnioną wypaczonymi stworzeniami i będącą zaledwie bladym odbiciem swojej minionej chwały. Ponieważ świat astralny jest odbiciem fizycznego, szkody jakie Horrory wyrządziły w świecie fizycznym mają swoje odzwierciedlenie w przestrzeni astralnej. W istocie, Horrory uszkodziły samą tkaninę przestrzeni astralnej.

Podczas gdy każda żywa istota oraz nieożywiony obiekt posiadają swój astralny odpowiednik, są w przestrzeni astralnej obiekty i byty, które istnieją tylko w niej, nie posiadając odpowiednika fizycznego. W rzeczy samej, niektóre części przestrzeni astralnej – w szczególności różne sfery zwane kolektywnie ksenoświatami – wydają się istnieć poza standardowym astralno-fizycznym kontinuum.

Krajobraz astralny

Podczas patrzenia lub wkraczania w przestrzeń astralną, można dostrzec odbicia astralne wszystkich dawców imion, obiektów fizycznych oraz istot, jakie znajdują się w zasięgu wzroku. Dodatkowo, można zobaczyć byty astralne takie jak duchy i Horrory oraz wszelkie inne wzorce astralne. Odbicia astralne tych istot i wzorców składają się na krajobraz przestrzeni astralnej. Jej natura uniemożliwia bytom fizycznym (w tym dawcom imion) korzystanie ze zmysłów powonienia, smaku i dotyku.

Kolejną cechą krajobrazu astralnego są wszechobecne kępki i wiry energii astralnej oraz magiczne splugawienie pozostawione przez Horrory. Energia astralna rzadko utrudnia czyjąś zdolność ruchu czy percepcję. Zwykle pojawia się w postaci lekko połyskujących kosmyków wirujących wokół wszystkich istot i obiektów. Kiedy mag rzuca zaklęcie, zbiera część tej energii, formuje wzorzec  i uwalnia ją, aby wygenerować efekt zaklęcia. W przeciwieństwie do energii astralnej, splugawienie pozostawione przez Horrory, może mieć poważny wpływ na jej odkrywców. Takie skażenie może przesłaniać wizję i percepcję danej osoby, upośledzać jej magiczne zdolności, a nawet zadawać obrażenia .

Formy astralne i fizyczne

Wszystkie żywe istoty i przedmioty nieożywione istnieją albo w formie astralnej, albo fizycznej. Miejsce pochodzenia podmiotu (świat fizyczny lub płaszczyzna astralna) zwykle określa, czy posiada on formę fizyczną czy astralną. W normalnych okolicznościach istoty fizyczne nie mogą bezpośrednio wpływać na przedmioty lub istoty w przestrzeni astralnej, ani wchodzić w interakcję z nimi, chociaż niektóre zaklęcia i magiczne moce mogą im na to pozwolić. Podobnie istoty astralne nie mogą normalnie oddziaływać na rzeczy w świecie fizycznym bez użycia magicznych zaklęć lub mocy.

Formy stworzeń i przedmiotów mogą zmieniać się z astralnych na fizyczne lub z fizycznych na astralne. Kiedy postać ze świata fizycznego wchodzi w przestrzeń astralną, jej fizyczna forma łączy się z jej odbiciem astralnym, tworząc formę astralną. Kiedy postać powraca do świata fizycznego, powraca również do swojej fizycznej postaci. Oznacza to, że obiekty fizyczne mogą zostać zabrane w przestrzeń astralną, a istoty z przestrzeni astralnej mogą wejść do świata fizycznego. Oznacza to również, że obiekty i istoty fizyczne można pozostawić w przestrzeni astralnej (co może okazać się idealną kryjówką), a obiekty lub istoty astralne mogą zostać uwięzione w świecie fizycznym. Te obiekty są zwykle identyfikowane według swoich obecnych form. Termin istota fizyczna jest używany do określenia zarówno naturalnie fizycznych istot, takich jak dawcy imion, jak i bytów astralnych – takich jak duchy – które zamanifestowały się w fizycznej formie. Analogicznie, termin istoty astralne jest używany na określenie rdzennych mieszkańców przestrzeni astralnej, a także dawców imion, którzy przyjęli formy astralne.

Jedynym wyjątkiem od tej reguły są Horrory o dwoistej naturze, które istnieją jednocześnie w formie fizycznej i astralnej. W wielu przypadkach ciała fizyczne i astralne takiego Horrora mogą działać niezależnie od siebie, chociaż większość z nich jest w jakiś sposób połączona. Dzięki swej naturze istoty te są niezwykle potężne i szczególnie trudne do zabicia. Większość z nich może tworzyć nowe ciała fizyczne, aby zastąpić te, które zostały zniszczone, lub tworzyć nowe formy astralne, po prostu wchodząc w przestrzeń astralną.

Odbicia astralne

Oprócz różnych form astralnych mamy także odbicia astralne. Istnieją dwa główne rodzaje: odbicia przedmiotów nieożywionych oraz istot żywych i przedmiotów magicznych. Magiczna energia istot i przedmiotów dostarcza ich astralnym odbiciom znacznie więcej substancji niż ma to miejsce w przypadku przedmiotów nieożywionych. Nieożywione odbicia astralne mają formę, ale niewiele substancji. Odbicie astralne księgi można zobaczyć, lecz jego stron nie da się przewrócić. Adept może patrzeć przez astralne odbicie okna, ale nie przez odbicia nieprzezroczystych obiektów fizycznych. Astralne odbicia ścian, martwych drzew lub jakichkolwiek niemagicznych obiektów stworzonych przez dawców imion wyglądają niemal identycznie z ich fizycznymi odpowiednikami. Chociaż odbicie astralne przypomina obiekt fizyczny, przez który jest stworzone, większość odcisków astralnych wydaje się prawie bezbarwna i ma tendencję do wtapiania się w szarą masę, gdy jest oglądana przez postronnego obserwatora, zwłaszcza gdy patrzy on z oddali.

Ponieważ astralne odbicia nieożywionych obiektów fizycznych są niematerialne, istoty astralne (w tym dawcy imion w przestrzeni astralnej) mogą przez nie przechodzić. Wrażenie przechodzenia przez odbicie astralne tego, co postać rozpoznaje jako stałą materię, jest niepokojące i dezorientujące. Większość podróujących w przestrzeni astralnej woli omijać odbicia przeszkód, a nie przechodzić przez nie.

W przeciwieństwie do wyblakłych, niematerialnych odbić przedmiotów nieożywionych astralne odbicia istot żywych, takich jak rośliny, zwierzęta i dawcy imion mają charakterystyczną aurę. Blask ten ma eteryczną naturę i nadaje żywym odbiciom jaskrawy, intensywny wygląd. Dawcy Imion posiadają szczególnie silne aury, ze względu na stopień złożoności ich Prawdziwych Wzorców. Świat jest również żywą istotą i wytwarza aurę, która nadaje większości przestrzeni astralnej oświetlenie przypominające wyglądem zmierzch. Światło to jest widoczne w prawie wszystkich obszarach przestrzeni astralnej, z wyjątkiem obszarów całkowicie zamkniętych przez odbicia astralne nieożywionej materii. Odbicia istot żywych również posiadają substancję. Ponieważ są niejako „stałe”, istoty astralne nie mogą przez nie przejść. Jako że ziemia także ma żywe odbicie, istoty astralne nie mogą przeniknąć przez poziom gruntu w przestrzeni astralnej. Mogą one przechodzić przez odbicia wolno stojących głazów lub brukowanych dróg, a nawet zapuszczać się pod ziemię poprzez jaskinie, tunele lub szyby kopalniane, z których usunięto żywą ziemię, ale samo odbicie ziemi blokuje im przejście. Był to jeden z głównych powodów, dla których tak wiele kaerów zostało zbudowanych pod ziemią – jej otoczenie tworzyło nieprzekraczalne odbicie, które służyło jako bariera w przestrzeni astralnej. Takie bariery uratowały setki tysięcy dawców imion przed Horrorami nawet w najgorszych chwilach Pogromu.

Magiczne przedmioty i zaklęcia również  wytwarzają „żywe” astralne odbicia. Wszystkie magiczne przedmioty są tworzone przez bezpośrednie nasycenie ich magiczną energią, dzięki czemu tworzą odbicia astralne posiadające aurę i substancję. Zaklęcia odzwierciedlają żywe odbicia astralne, ponieważ są tworzone z magicznej energii. Większość odbić zaklęć przybiera kształty, które odzwierciedlają ich funkcję. Przedmioty Wzorca również posiadają żywe odbicia, ponieważ zawierają aspekty powiązanego z nimi Prawdziwego Wzorca i są nasycone magiczną energią.

Odbicia astralne pozwalają stosunkowo łatwo określić, czy przedmiot jest „magiczny” — jeśli posiada żywą aurę, taki właśnie jest. Aura zwykle nie daje żadnej wskazówki co do natury tej magii, informuje tylko o tym, że jest ona obecna w jakiejś formie. Aby poznać naturę magii, trzeba przestudiować jej wzorzec, a to wymaga specjalistycznych zdolności.

Wierność formie

Odbicie astralne żywej istoty odzwierciedla jej wzorzec, a zatem przypomina ono najprawdziwszą formę tej istoty. Chociaż zaklęcia lub zdolności iluzyjne nie mają wpływu na wzorzec żywej istoty, maskują zarówno jej fizyczną formę, jak i astralne odbicie, aż do momentu ich Wykrycia, Przejrzenia lub wygaśnięcia efektu.

Ogólnie rzecz biorąc, tylko dwie sytuacje powodują rozbieżności między wyglądem fizycznym a astralnym odbiciem żywej istoty. Pierwsza to radykalna zmiana fizycznej formy istoty, taka jak utrata kończyny. W takich przypadkach odbicie astralne będzie jednocześnie odzwierciedlać zarówno zmianę, jak i jej pierwotny wygląd. Na przykład odbicie może zachować eteryczny ślad po amputowanej kończynie, wyglądający jakby należała ona do ducha.

Druga sytuacja ma miejsce, gdy wzorzec rzeczy lub istoty zostaje bezpośrednio zmieniony. W tym przypadku astralne odbicie podmiotu i jego fizyczny wygląd odzwierciedlałyby zmianę jego wzoru.

Odbicie astralne istoty stałoby się wówczas niewyraźną kombinacją zarówno swojej zmienionej, jak i oryginalnej postaci, zmuszając każdego widza do skupienia się na jednym lub drugim. Zmiana wzorca żywej istoty w ten sposób wymaga niezwykle potężnej magii.

Odbicie astralne wzorca żywej istoty często dostarcza wskazówek co do natury tej osoby. Im więcej magii używa, tym bardziej złożony będzie jej wzorzec i tym bardziej wyraziste będzie jego astralne odbicie. Rolnik, który używa magii, aby zwiększyć swoje plony i dbać o swoją ziemię, będzie miał bardziej złożone odbicie astralne niż kupiec, który w ogóle nie używa magii. Wzorzec adepta podążającego ścieżką kilku dyscyplin będzie bardziej spleciony i gęstszy niż wzorzec adepta pojedynczej dyscypliny.

Obszary astralne

Splugawienie przestrzeni astralnej może stanowić poważną trudność dla magów i podróżników astralnych. Magowie, którzy rzucają zaklęcia w oparciu o surową magię w splugawionych obszarach przestrzeni astralnej ryzykują obrażeniami, a nawet śmiercią, to samo tyczy się również podróżników oraz istot przemierzających takie obszary.

Pejzaż splugawionych terenów jest niepokojący. Patrzenie na te dotknięte skażeniem Horrorów miejsca jest jak wpatrywanie się w szaleństwo. Krajobraz astralny wydaje się fizycznie wypaczony, rozciągnięty i rozmazany, tak jakby rzeczywistość była tylko delikatnym obrazem, który Horror mógłby przekształcić dotknięciem zakrwawionej dłoni.

Obszary astralne dzielą się na cztery kategorie: Bezpieczne, Otwarte, Skażone i Splugawione.

Bezpieczne obszary to regiony przestrzeni astralnej nietknięte przez Horrory. Zazwyczaj tylko obszary w nienaruszonych kaerach są uważane za czyste. Istoty astralne, które przechodzą przez czyste obszary, nie odczuwają z tego tytułu żadnych negatywnych skutków. Dodatkowo Horrory mają tendencję do unikania takich regionów. Zjawisko to sugeruje, że moc Horrorów może być w nich słabsza.

Otwarte obszary odpowiadają miejscom w fizycznym świecie, przez które Horrory tylko przechodziły albo używały w nich pomniejszych zdolności magicznych lub zaklęć. Niewielka uwaga jaką Horrory poświęciły danemu obszarowi lub niewielka ilość cierpień, jakie spowodowały, sprawiły, że krajobraz astralny w tych regionach jest tylko nieznacznie zniekształcony. Zazwyczaj krajobraz astralny otwartego obszaru wydaje się pofałdowany i pomarszczony, jak pognieciony i nie do końca wygładzony szkic. Większa część przestrzeni astralnej składa się z obszarów otwartych.

Skażone obszary odpowiadają miejscom, w których Horrory spowodowały wielkie cierpienia i udręki. Przez te regiony dryfują wielkie chmury zanieczyszczonej energii astralnej, a krajobraz jest wypaczony i zniekształcony prawie nie do poznania.

Splugawione obszary to najbardziej niebezpieczne regiony przestrzeni astralnej. Odpowiadają one miejscom, w których Horrory popełniły straszliwe okrucieństwa, prawdopodobnie na zawsze okaleczając krajobraz astralny. Mroczne i gwałtowne emocje emanują z tych obszarów w przytłaczających falach.

Postrzeganie astralne

Percepcja przestrzeni astralnej może wiązać się z niebezpieczeństwem. Aby w pełni ją postrzegać, postać musi skoncentrować się na stworzeniu w niej swojego obrazu. Ta forma astralna może być zauważona przez istoty zamieszkujące przestrzeń astralną, a także przez inne osoby aktywnie ją postrzegające, przez co postać staje się podatna na ataki astralne.

Ponadto zanieczyszczona natura przestrzeni astralnej jest niepokojącym widokiem dla większości obserwatorów, a magowie postrzegający przestrzeń astralną mogą być zdezorientowani. Wiele podań opowiada o tych, którzy próbowali bezpośrednio oglądać przestrzeń astralną i skończyli jako szaleńcy lub zginęli z rąk Horrorów. Sama obecność Horrorów zniechęca większość postaci do podejmowania prób pełnej astralnej percepcji.

Na szczęście talenty, zaklęcia i zdolności używane przez postacie zapewniają ograniczony rodzaj percepcji astralnej zwanej postrzeganiem astralnym. Pozwala ono obserwatorom wyczuć magiczne energie i astralne odbicia dawców imion, miejsc i rzeczy obecnych w przestrzeni astralnej, ale nie wymaga od nich spoglądania w samą przestrzeń astralną. Większość adeptów — zwłaszcza tych, którzy kroczą ścieżkami dyscyplin magów — używa postrzegania astralnego, które często zapewnia adeptowi pierwsze spojrzenie w przestrzeń astralną.

Wzorce w przestrzeni astralnej

Adepci mogą podczas swoich przygód napotkać kilka rodzajów magicznych wzorców. Żywe stworzenia takie jak dawcy imion czy Horrory, magiczne przedmioty i zaklęcia oraz inne magiczne zdolności (w tym moce smoków lub Horrorów) posiadają różne rodzaje wzorców. Każdy rodzaj wzorca wygląda nieco inaczej od pozostałych, tak jak każdy pojedynczy wzorzec różni się od innych tego samego typu.

Obserwowany w przestrzeni astralnej wzorzec dowolnego żywego podmiotu – adepta, stworzenia lub dawcy imion niebędącego adeptem  – pojawia się w astralnym odbiciu podmiotu. Odbicie to ma mniej więcej taki sam rozmiar i kształt jak podmiot. Jednak wzorzec podmiotu jest znacznie bardziej złożony i dostarcza znacznie więcej informacji na jego temat. Na przykład odbicie astralne adepta jest tego samego rozmiaru i kształtu co adept, ma świecącą aurę, która wiruje wokół odbicia, ale nie dostarcza żadnych innych informacji. Z drugiej strony wzorzec adepta może przedstawiać jego dyscyplinę, wątki wplecione do wzorca adepta oraz ślady obrażeń lub używania magii krwi.

Podczas gdy wzorce większości dawców imion i stworzeń zajmują całe ich astralne odbicie, wzorzec magicznego przedmiotu może zajmować tylko część jego odbicia. Wynika to zwykle z metody użytej do zaklęcia przedmiotu. Na przykład, astralne odbicie magicznego miecza będzie miało kształt miecza, ale jego wzorzec może zajmować tylko rękojeść. Najbardziej niezwykłe wzorce tworzą jednak zaklęcia i inne magiczne zdolności takie jak talenty, moce smoków i Horrorów czy niezwykłe efekty magiczne, jak splugawienie Krwawej Puszczy lub istnienie życia w Zatrutym Lesie. Wzorce wytwarzane przez te magiczne zdolności zazwyczaj przypominają chmury magicznej energii reprezentujące efekt czarów lub zdolności i pokrywające ich obszar działania. Na przykład zaklęcie Kręgu Zimna może wyglądać jak lodowa chmura energii astralnej promieniująca z maga, który je rzucił. Zaklęcie Umysłowy Sztylet zaś, może wyglądać jak pocisk energii astralnej, o kształcie sztyletu, który leci od rzucającego do celu.

Mimo, że postrzeganie astralne pozwala adeptom zobaczyć wzorce zaklęć i efektów magicznych używanych podczas walki, większość z nich używa ich do wykrywania i badania wzorców efektów zaklęć o wydłużonym czasie działania, takich jak te wytwarzane przez magiczne pułapki lub osłony. Wzorce te zwykle pojawiają się jako małe kieszenie energii astralnej. Bliższe zbadanie takiego wzorca może ujawnić jego efekt, rodzaj zaklęcia, jego Krąg, a nawet wskazówki dotyczące maga, który rzucił dane zaklęcie.

Jak widzicie przestrzeń astralna to temat rozległy i skomplikowany. Należy go jednak zgłębić, żeby móc bezpiecznie korzystać z magii świata.

Auraya / Ślimak

%d bloggers like this: